We zijn in het goede jaargetijde op vakantie naar het Midden Oosten gegaan. De eerste 2 dagen in Jordanië was het behoorlijk fris (10 à 12 graden) en hadden we van tijd tot tijd wat regen. We wisten overigens dat sneeuw in Jordanië in de kersttijd niet iets bijzonders is. Het viel dus eigenlijk nog wel mee. In Jemen was het niet te warm en ook niet te koud, al konden we de meeste avonden niet zonder onze fleeces.

Het was een hele mooie, maar wel erg vermoeiende reis. Af en toe zat het zelfs tegen het primitieve aan. Zoals bijvoorbeeld het verblijf in de funduq in Shihara.

De groep was eigenlijk iets te groot. Dat was vooral te merken tijdens de verplaatsingen met de landcruisers. Daarin zaten we inclusief de chauffeur met z’n zessen. Op sommige plaatsen, zoals de 2 plaatsen naast de chauffeur, zat je daardoor echt niet lekker en verdiende het aanbeveling telkens na een stop van plaats te wisselen. Omdat ook alle plaatsen bezet waren konden de benen nooit worden gestrekt. Zelfs niet een klein beetje.

Het succes van een groepsreis is in hoge mate afhankelijk van groep. Uiteraard speelt reisbegeleider een niet onbelangrijke rol. Wij boften bijzonder: de reisbegeleider was enthousiast, initiatiefrijk, flexibel en vroeg altijd of er nog bijzondere wensen waren. De groep was gezellig, er waren geen feestneuzen, maar ook geen vervelende kwibussen bij. Dat sommige mensen zich wat meer dan anderen tot elkaar aangetrokken voelden is logisch maar had verder geen enkel effect op het groepsgevoel. Dat bleef gedurende de gehele reis goed.

Onze groep bestond uit 19 vakantiegangers. Het heeft er heel lang naar uitgezien dat we het minimumaantal van 8 deelnemers niet eens zouden halen. Maar vlak voor de vertrekdatum liep de groep ineens vol. Dat kwam doordat er na 2003 wegens gebrek aan voldoende belangstelling geen enkele Djoser‑reis naar Jemen was doorgegaan. Flink wat mensen die erg graag naar Jemen wilden en zelfs al hadden geboekt, maar voor hun geplande vertrekdatum te horen kregen, dat de reis niet zou doorgaan, hielden daarom via internet nauwkeurig in de gaten hoe het met het aantal deelnemers van elke volgende reis zat. Toen bleek dat de reis van 24 december 2004 zou kunnen doorgaan, boekten die mensen allemaal als de wiedeweerga.

                        

Het gaat in Jemen weer wat beter met het toerisme. Kwamen er in 2004 in totaal maar 500 vakantiegangers naar Jemen, toen wij op 12 januari 2005 huiswaarts keerden stond de teller voor dat jaar al op 600. Het weinige toerisme in 2004 verklaart misschien ook wel waarom alle Jemenieten toch zo aardig zijn tegen de toeristen en steeds Welcome!, Welcome! roepen.

Tot slot nog een paar tips:
   •     drink als het even kan elke dag een flesje echte Coca Cola. Het schijnt een probaat middel om diarree te bestrijden en te voorkomen.
         Als je er de tijd voor hebt laat de koolzuur dan in het glas of in het geopende flesje even z’n gang gaan. Een Coca Cola zonder prik schijnt nòg beter te helpen dan met prik. Wij geloven erin
   •     houdt er rekening mee, dat je in Jemen slechts weinig gelegenheid tegenkomt om wasgoed in te leveren.